ประเภทบทความ/งานวิจัย : เรื่องเล่า สถานะ : จัดทำรายงาน    บทความ/วิจัย เรื่อง : อ้อม อ้อมใจ (หมอครอบครัวร่วมใจไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง) ผู้แต่ง : วิชชุนี ละม้ายศรี ปี : 2562       หลักการและเหตุผล : ท่ามกลางอ้อมกอดของขุนเขา ทุ่งข้าวเขียวขจีของเมืองภูอ้อม “เขาวงสวยมาก” ความอุดมสมบูรณ์ ความงดงามของธรรมชาติในอ้อมแขนแห่งขุนเขาได้หลอมรวมให้เกิดการสร้างสะพานบุญ ของทีมสหวิชาชีพในงานสาธารณสุขเพื่อดูแลพี่น้องของพวกเรา ในบ้านหลังใหญ่ซึ่งเป็นครอบครัวของชนเผ่าผู้ไทชาวเขาวง ศูนย์โฮมฮักได้ถักร้อยสายบุญในเขตพื้นที่อำเภอเขาวง และพี่น้องเพื่อนฝูงที่ไปทำงานต่างถิ่นด้วยการทำถนนสายบุญรับบริจาคข้าวของเครื่องใช้และอุปกรณ์การแพทย์ที่จำเป็นต้องใช้กับผู้เจ็บป่วย ซึ่งได้ให้บริการดุจญาติมิตรในพื้นที่ห่างไกลโดยทีมหมอครอบครัว คปสอ.เขาวง ซึ่งได้เริ่มต้นจากการทำกิจกรรมดนตรีเปิดหมวกโดยนักร้องนักดนตรีของโรงพยาบาลเขาวงและคณะดนตรีสายบุญร่วมด้วยช่วยกัน จนสามารถมีกองทุนโฮมฮัก เพื่อซื้ออุปกรณ์การแพทย์ โดยไม่ได้ใช้เงินของทางราชการ นอกจากนั้นความร่วมมือจากภาคีเครือข่ายในชุมชนของร้านค้าในตลาด ได้ดำเนินงานเปลี่ยนทุนเป็นบุญเพื่อร่วมบริจาคทุนทรัพย์เข้ากองทุน และจัดเลี้ยงอาหารทำบุญโรงทานให้กับผู้มารับบริการที่โรงพยาบาลอย่างต่อเนื่อง ซึ่งในวันจัดกิจกรรมเปลี่ยนทุนเป็นบุญเป็นภาพที่ประทับใจมาก แพทย์ พยาบาล เภสัช นักเทคนิคการแพทย์ ทุกสหสาขาวิชาชีพร่วมกันเล่นดนตรีสากลผสมผสานดนตรีพื้นเมืองได้อย่างไพเราะเพราะพริ้ง อิ่มบุญ อิ่มท้อง อิ่มใจ เพลิดเพลินกับเสียงเพลง เสียงหมอลำ ภาพของคุณยาย (ชาวบ้านสานแว้ จากอำเภอดงหลวง จังหวัดมุกดาหาร) ที่ร่วมฟ้อนรำอย่างสนุกสนาน นี่คือความสุขที่สร้างบุญ สร้างคน สร้างงานลงสู่ชุมชน ดูแลผู้ยากไร้ ผู้ด้อยโอกาสตราบลมหายใจสุดท้าย สู่ภพภูมิที่ดีงามด้วยรอยยิ้ม ดั่งรอยยิ้มพิมพ์ใจในดวงตาของหนูน้อยรูปร่างอ้วนคนหนึ่ง เด็กหญิงกระปุ๊กลุกนั่งอุ้มตุ๊กตาหมีสีชมภูตัวน้อยบนแคร่ใต้ถุนบ้าน ขาข้างขวาของเด็กหญิงถูกตัดเหนือหัวเข่าและถูกหุ้มไว้ด้วยผ้าก๊อซสีขาว ขณะเดียวกันแขนข้างขวาก็ถูกพันไว้ด้วยผ้าก็อซเช่นกัน ทำไมเด็กหญิงต้องมาอยู่ในสภาพเช่นนี้ แต่ดวงตาของเธอบ่งบอกถึงความไว้วางใจและขอบคุณทีมเยี่ยมบ้านของพวกเราที่เข้าไปดูแลครอบครัวของเธอ ครอบครัวของเด็กหญิงกระปุ๊กลุกทางทีมเยี่ยมบ้านได้ดูแลเยียวยามาเป็นเวลานานหลายปี ซึ่งคุณตาและคุณยายของเด็กหญิงได้ป่วยเป็นโรคเรื้อรัง และแล้วคุณตาซึ่งอยู่ในวัยชราก็ได้เสียชีวิตลงเมื่อปลายปีที่แล้ว เหลือเพียงคุณยายซึ่งเจ็บป่วยด้วยโรคไตวายเรื้อรังและต้องได้รับการเข้าเลือดอยู่ตลอดต้องอยู่ในความดูแลของลูกหลานเพียงลำพัง ครอบครัวของ ด.ญ.กระปุ๊กลุกมีฐานะยากจน มีสมาชิกประกอบด้วย แม่ พ่อเลี้ยง น้องสาวต่างมารดา 1 คนสมาชิกในครอบครัวรักใคร่กันดี และอยู่ในโครงการคนกาฬสินธุ์ไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง (Kalasin Happiness Model)ครอบครัวไม่มีที่ดินเป็นของตัวเอง ทำนา ทำสวนยางพาราบนพื้นดินของญาติ มีรายได้พอเลี้ยงครอบครัวไปตามสภาพชีวิตในชนบท โดยเดินทางไปมาระหว่างอำเภอกุฉินารายณ์ซึ่งเป็นบ้านของพ่อเลี้ยงและกลับมาอาศัยอยู่บ้านของลุงซึ่งเป็นพี่ชายแม่ของเด็กหญิง สภาพบ้านป็นบ้านชั้นเดียวหลังเล็กๆ ครอบครัวของเด็กหญิงและคุณยายอาศัยอยู่ใต้ถุนบ้าน ใช้ชีวิตอยู่ตามประสาครอบครัวที่ยากจนหาเช้ากินค่ำ เด็กหญิงกระปุ๊กลุกป่วยเป็นโรค SLE รักษาที่โรงพยาบาลศูนย์ขอนแก่น ได้เงินค่ารถไปพบแพทย์ตามนัดจากถนนสายบุญในชุมชนและจากความมีน้ำใจของเพื่อนบ้าน ส่วนราชการในท้องถิ่นในอำเภอช่วยกันสงเคราะห์ดูแลเรื่องสิ่งของเครื่องใช้ สภาพร่างกายของเด็กหญิงต้องได้รับการดูแลเพราะไตเริ่มเสื่อมสภาพ ร่างกายบวม เด็กหญิงเป็นคนพูดน้อย มีดวงตาที่เศร้า เหงาอยู่ลึกๆเป็นคนเรียนหนังสือดี วันหนึ่งทั้งสามชีวิต แม่ เด็กหญิงกระปุ๊กลุก และน้องสาวได้นั่งมอเตอร์ไซด์เก่าๆเพื่อเดินทางกลับไปเยี่ยมคุณปู่คุณย่าที่อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ ได้เกิดอุบัติเหตุรถยนต์ขับมาเฉี่ยวชนมอเตอร์ไซด์ของทั้งสามแม่ลูก อนิจจาชีวิตที่ขัดสน ยากจนอยู่แล้ว ทำไมต้องเกิดขึ้นกับสามชีวิตนี้หนอ อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ทำให้ผู้เป็นแม่บาดเจ็บกระดูกสะโพกแตก น้องสาวข้อเท้าแตก ส่วนกระปุ๊กลุกต้องตัดขาข้างขวาและแขนข้างขวาบาดเจ็บ ต้องเข้ารับการรักษาตัวอยู่โรงพยาบาลจังหวัดกาฬสินธุ์หลายเดือน สายฝนได้โปรยปรายลงมาเป็นระยะพร้อมกับสายลมหนาวเริ่มมาเยือน ปลายฝนต้นหนาวของเดือนกันยายน ต้นข้าวในท้องนาเอนโอนล้อลมเขียวขจีไปทั้งท้องทุ่ง ช่างเป็นฤดูกาลที่สวยงามและอบอุ่น แต่ในใจของด.ญ.เย็นยะเยือกด้วยเคราะห์กรรมที่กระหน่ำในชีวิตของเด็กน้อยวัย 11 ขวบ เธอกลับมาอยู่บ้านพร้อมครอบครัวในสภาพของคนพิการ แต่ใจของหนูน้อยเข้มแข็ง ด้วยพลังแห่งรัก ได้ความห่วงใยเอื้ออาทรกันของคนในชุมชนทุกภาคส่วนในอำเภอเขาวง และในจังหวัดกาฬสินธุ์โดยการนำของพ่อเมืองน้ำดำ ได้ให้ความเมตตาดูแลเยียวยาทั้งกายและใจครอบครัวของหนูน้อย ให้มีพลังกายพลังใจในการมีชีวิตอยู่เพื่อฟื้นฟูร่างกายและใจให้กลับมาดำเนินชีวิตต่อไป ถนนสายบุญในจังหวัด อำเภอ หมู่บ้าน ได้บริจาคเงินเป็นกองทุนดูแลเป็นเงินหนึ่งล้านกว่าบาท เพื่อดูแลช่วยเหลือชื้อที่ดิน ก่อสร้างบ้านให้ครอบครัวของหนูน้อยให้มีที่อยู่เป็นของตัวเอง คนไทยไม่เคยไร้น้ำใจแม้จะอยู่ในพื้นที่ห่างไกลแสนไกล แรงเกาะเกี่ยวทางสังคมยังเหนียวแน่นด้วยอ้อมกอดแห่งรักหนูน้อยไม่โดดเดี่ยว รอยยิ้มได้ปรากฏในดวงตาที่เคยเหงา หนูน้อยช่างแกร่งเรียนรู้ที่จะต่อสู้ชีวิต เธอเริ่มฝึกเดินด้วยอุปกรณ์ทางการแพทย์ เตรียมขาเพื่อรอรับขาเทียมต่อไป เรียนรู้ใช้ชีวิตบนรถเข็น บ้านน้อยหลังนี้กลายเป็นที่รวมพลังความห่วงใย ผู้คนแวะเวียนมาให้กำลังใจไม่เคยขาด เสียงหัวเราะ ความสุขเริ่มขึ้นอีกครั้ง เมืองภูอ้อม รายล้อม อ้อมใจให้พลังชีวิตใหม่ของครอบครัว “คนกาฬสินธุ์ ไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง”   วัตถุประสงค์ :   กลุ่มเป้าหมาย :   เครื่องมือ :   ขั้นตอนการดำเนินการ :         ผลการศึกษา :   ข้อเสนอแนะ :         รางวัลที่ได้รับ : ยังไม่ได้รับรางวัล           ไม่มีเอกสารแนบ